:: Levende Molens vzw

Welkom bij Levende Molens vzw .

Als vereniging is Levende Molens vzw reeds meer dan 30 jaar actief voor het behoud, herstel en levend houden van de traditionele molens in Vlaanderen. Dit omvat wind-, water- en rosmolens.

Onze vereniging richt zich vooral naar de (vrijwillig) molenaars. Het zijn dezen die onze molens effectief en op regelmatige basis actief houden en onderhouden.

Daartoe geven wij zesmaal per jaar ons tijdschrift Levende Molens uit met daarin molenstudies en actueel molennieuws. Daarnaast richt de vereniging ongeveer tweejaarlijks een molenaarscursus in. Verder is Levende Molens vzw de drijvende kracht achter de organisatie van de Vlaamse Molendag (op de laatste zondag van april) en de uitgave van de Vlaamse Molengids. Tot slot werken wij mee aan verschillende activiteiten zoals de Vlaams-Brabantse contactdag. De werking van de vereniging steunt op de werkgroepen die actief zijn in de verschillende provincies.

Molenaarsambacht erkend als immaterieel erfgoed (op 1 juli 2020)

Het molenaarsambacht kent een rijk verleden. In het graafschap Vlaanderen verscheen rond 1180 de eerste houten, draaibare windmolen ter wereld. Eeuwenlang werden molens ingezet om graan te malen, zaden te pletten of polders droog te houden. Ze waren een onmisbare schakel in de voedselvoorziening en de motoren van onze economie. Tot pakweg tachtig jaar geleden stonden boeren met kar aan te schuiven aan de duizenden molens die Vlaanderen toen nog telde. Na de tweede wereldoorlog, door de opkomst van diesel- en elektromotoren, vielen de meeste molens stil. Vele traditionele wind- en watermolens verdwenen uit het landschap. Met hen verdwenen ook de beroepsmolenaars. Het molenaarsambacht was met uitsterven bedreigd. Gelukkig ontstond er een nieuwe soort molenaar: de vrijwillige molenaar.

De eerste vrijwillige molenaars kregen hun opleiding van de laatste beroepsmolenaars. Nu zijn er in Vlaanderen ook cursussen om nieuwe vrijwilligers op te leiden. De vrijwillige molenaars laten onze ambachtelijke molens draaien. Zo blijven de nog bestaande molens in goede staat en kunnen dure restauraties worden vermeden. Tot grote voldoening van buurtbewoners, toeristen en erfgoedzorgers houden deze vrijwillige molenaars het Vlaamse molenpatrimonium levend. Verschillende molenaarsverenigingen zetten zich in om de vakkennis naar volgende generaties over te dragen. De opname op de Inventaris Vlaanderen geeft niet alleen erkenning aan het historische ambacht, maar ook aan de huidige en toekomstige beoefenaars die onze molens als werkende monumenten in stand houden.

Molenaars en molenbezoekers

De moeilijk periode met algemene en plaatselijk Covid-19 regelgeving is terug en daarom is het aangewezen om voorafgaandleijk aan een molenbezoek cotact op te nemen met de molen of de moleneigenaar want om een molen te bezoeken moet er aan een aantal voorwaarden voldaan zijn.

De eerste vereiste is de toelating van de moleneigenaar. Verder er voor zorgen dat de molenaars en de bezoekers 1,50 m afstand kunnen bewaren en het aantal aanwezigen beperken tot bvb. 2 personen per zolder. Mondmaskers zijn uiteraard verplicht. Laat de deelnemers op voorhand reserveren, zodat dit genoteerd kan worden in een register. In dit register noteert men naam, telefoonnummer en mailadres van de bezoeker zodat contact tracing achteraf mogelijk is. Voorzie ontsmettingsgel en reserve maskers voor diegenen die het vergeten zijn. Uiteraard is niemand verplicht om zijn molen open te stellen voor bezoek.

Ondertussen is het duidelijk dat we – en dit vroeger dan verwacht – in de tweede golf zijn aanbeland. Wat dit voor ons molenaars gaat meebrengen nog niet duidelijk.