:: Levende Molens vzw

Welkom bij Levende Molens vzw .

Als vereniging is Levende Molens vzw reeds meer dan 30 jaar actief voor het behoud, herstel en levend houden van de traditionele molens in Vlaanderen. Dit omvat wind-, water- en rosmolens.

Onze vereniging richt zich vooral naar de (vrijwillig) molenaars. Het zijn dezen die onze molens effectief en op regelmatige basis actief houden en onderhouden.

Daartoe geven wij zesmaal per jaar ons tijdschrift Levende Molens uit met daarin molenstudies en actueel molennieuws. Daarnaast richt de vereniging ongeveer tweejaarlijks een molenaarscursus in. Verder is Levende Molens vzw de drijvende kracht achter de organisatie van de Vlaamse Molendag (op de laatste zondag van april) en de uitgave van de Vlaamse Molengids. Tot slot werken wij mee aan verschillende activiteiten zoals de Vlaams-Brabantse contactdag. De werking van de vereniging steunt op de werkgroepen die actief zijn in de verschillende provincies.

Molenaarsambacht erkend als immaterieel erfgoed (op 1 juli 2020)

Het molenaarsambacht kent een rijk verleden. In het graafschap Vlaanderen verscheen rond 1180 de eerste houten, draaibare windmolen ter wereld. Eeuwenlang werden molens ingezet om graan te malen, zaden te pletten of polders droog te houden. Ze waren een onmisbare schakel in de voedselvoorziening en de motoren van onze economie. Tot pakweg tachtig jaar geleden stonden boeren met kar aan te schuiven aan de duizenden molens die Vlaanderen toen nog telde. Na de tweede wereldoorlog, door de opkomst van diesel- en elektromotoren, vielen de meeste molens stil. Vele traditionele wind- en watermolens verdwenen uit het landschap. Met hen verdwenen ook de beroepsmolenaars. Het molenaarsambacht was met uitsterven bedreigd. Gelukkig ontstond er een nieuwe soort molenaar: de vrijwillige molenaar.

De eerste vrijwillige molenaars kregen hun opleiding van de laatste beroepsmolenaars. Nu zijn er in Vlaanderen ook cursussen om nieuwe vrijwilligers op te leiden. De vrijwillige molenaars laten onze ambachtelijke molens draaien. Zo blijven de nog bestaande molens in goede staat en kunnen dure restauraties worden vermeden. Tot grote voldoening van buurtbewoners, toeristen en erfgoedzorgers houden deze vrijwillige molenaars het Vlaamse molenpatrimonium levend. Verschillende molenaarsverenigingen zetten zich in om de vakkennis naar volgende generaties over te dragen. De opname op de Inventaris Vlaanderen geeft niet alleen erkenning aan het historische ambacht, maar ook aan de huidige en toekomstige beoefenaars die onze molens als werkende monumenten in stand houden.

Molenaars en molenbezoekers

Na een moeilijke periode om gasten op de molen te kunnen ontvangen, zijn er stilaan mogelijkheden mits het houden aan enkele voorzorgen.

De eerste vereiste is de toelating van de eigenaar van de molen.

Het veiligheidsprotocol gids activiteiten van Toerisme Vlaanderen haalt volgende punten aan:

Zorg dat de deelnemers onderling 1,5m afstand kunnen bewaren. Aantal aanwezigen op de molen beperken.

Deelnemers dragen verplicht een mondmasker.

Laat de deelnemers op voorhand reserveren. Het is belangrijk hierbij een register aan te leggen van alle deelnemers met naam en telefoonnummer en mailadres om contact tracing achteraf te vergemakkelijken.

Voorzie ontsmettingsgel en een aantal reserve maskers voor die het vergeten zijn.

Ook de gids/molenaar draagt verplicht een mondmasker of gelaatsscherm als de 1,5 m regel niet kan behouden worden.

Dit is samengevat het advies maar is geen verplichting tot openen van de molens. We rekenen op het gezond verstand.

PS Stage zou onder dezelfde voorwaarden kunnen hervat worden